Vrijwilligers van de maand

Martha is de oudste en heeft met haar 93 jaar al heel wat mensen zien komen en gaan. Ze is al sinds 1998 actief bij Okra en Ziekenzorg en ze vindt het altijd belangrijk om te helpen bij de maandelijkse samenkomsten van de leden. Haar belangrijkste attributen? Haar ‘groot mes’ om taarten aan te snijden en haar handdoeken om mee te helpen afdrogen.

Anna en Jos op hun beurt zijn vrijwilligers die al in zowat alle verenigingen hun steentje hebben bijgedragen. Bij Okra is dat intussen al 43 jaar. Ze zorgen voor de benodigde drank en versnaperingen, voor het klaarzetten van de zaal en het opruimen achteraf. Maar ook meer dan 30 jaar werkten zij mee aan de organisatie van de bloedcollectes in Drogenbos, aan de feesten en repetities van de fanfare, aan de maandelijkse ledenvergaderingen van de gepensioneerden samen met Gust en José. Kortom, er gebeurde niets in onze gemeente zonder dat je hen kon zien helpen.

Jeanine heeft 30 jaar geholpen bij Ziekenzorg en is nu heel actief bij Okra. Op tijd aanwezig zijn om de zaal klaar te zetten, om de tafels te dekken en weer af te ruimen, om te zorgen dat iedereen wordt bediend en geholpen. Zo kan iedere aanwezige rustig genieten van zijn namiddag en zijn babbel terwijl hij wordt bediend door onze dames.

Suzanne kon er niet bij zijn, maar wij willen haar toch graag vernoemen en bedanken voor haar vele jaren inzet.

En last but not least: Cécile. Overal waar een helpende hand welkom is, vinden we haar terug. Zonder veel poeha maar naarstig voortdoen is haar devies. Al 42 jaar geleden had Cécile een heel actieve rol in de toenmalige KAV (het huidige Femma). Ze was 20 jaar lang helper bij Ziekenzorg, vanaf 1995 was ze actief in de fanfare. Vandaag nog zorgt zij voor het onderhoud van de kerk en is ze de persoon die ervoor zorgt dat vieringen kunnen plaatsvinden. Samen met haar man kwam zij in 2000 bij Okra en sindsdien zorgt zij ervoor dat koffie of thee worden klaargemaakt, dat de zaal er netjes bijligt, dat de afwas is gedaan en vooral dat na de afwas alles weer netjes op zijn plaats staat in de bergruimte. Haar huis is de opbergruimte van alle materiaal van Femma, van de plezante Burkozen en andere verenigingen die nergens anders zo meteen bergruimte vinden.

Een vraag die vaak opdoemt: waarom zetten deze mensen zich in? Er is waarschijnlijk geen eenduidig antwoord op die vraag. Voor de ene is het omdat nietsdoen nu eenmaal niet in de aard ligt, voor de andere is het kunnen geven belangrijker dan het moeten krijgen, voor een derde is vrijwilligerswerk een hobby, maar voor de gemeenschap zijn deze mensen onontbeerlijk. Wij mogen dan ook fier en dankbaar zijn dat er in Drogenbos nog zulke onbaatzuchtige mensen rondlopen. Ondanks leeftijd en gezondheid zijn deze mensen van goudwaarde in een gemeenschap.

Bedankt allemaal voor wat jullie gedaan hebben en nog doen voor de Drogenbossenaren. Wij hopen dat jongeren hun taak stilaan zullen overnemen, maar zij zijn niet zinnens er de brui aan te geven. Gelukkig maar.

Tekst: André Lerminiaux
Foto: Tine De Wilde
Uit: Kaaskrabber september 2024